- оңқал
- зат. көне. Уәзір. Екі о ң қ а л (уәзір). Бірі – ел ісін, екіншісі әскер басын басқарады (Қазыбек би, Түп-тұқияннан., 46). О ң қ а л, ордабегі, барыстың аланы, таутаны, жолбарыстың сарымағы, қасқырдың абаданы, зенжір – бәрі ескіліктің көзі болуға тиіс (Қаз. әдеб., 29. 01. 1993, 6).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.